Hallo allemaal! Nou dat heeft even geduurd zeg. Eerst ik griep, toen Wim griep, toen ik weer griep en Wim ook meteen maar weer en net toen ik wat begon op te knappen bleek Wim een longontsteking te pakken te hebben (oei, wat was hij ziek!) en toen dat net een beetje beter ging dankzij de antibiotica bleek ik een A-stafylococ bij me te dragen die mij drie verschillende hele nare infecties bezorgde. Dus hup, ook aan de antibiotica. En nu gaat het gelukkig allemaal weer een heel stuk beter en ga ik eerst hier maar eens lekker bijpraten.
Tussen alle ellende door heb ik gelukkig wel nog wat kunnen doen zo af en toe. Kijk, de derde is ook af.
Och jeetje, nou had ik net dit blogje eindelijk afgeschreven maar vergat ik het te bewaar en voordat ik het publiceerde. En dus kregen jullie maar de helft te zien. Nou vooruit, hier ga ik weer.
De eerste helft schreef ik een maand geleden al maar moest nog even afgemaakt en gepubliceerd. Echter wat gebeurde waardoor dat niet gebeurde? Ik bleek een stafylococ bij me te dragen waardoor ik op en in mijn lichaam hele nare ontstekingen ontwikkelde dus hup ook aan de antibiotica. Daar knapte ik van op. Maar .... nauwelijks was ik klaar met mijn kuur of jawel hoor, de ontstekingen kwamen wederom tevoorschijn dus hup, weer aan de antibiotica. En deze keer gaf dat hele nare bijwerkingen; zeer pijnlijke nek en afschuwelijk pijnlijke plekken in mijn hoofd. Daarnaast was ik volkomen uit het lood, ik viel constant naar links. Stond er toevallig iets om me aan vast te grijpen dan had ik geluk maar ik ging ook regelmatig gewoon helemaal onderuit. Vooral bij het draaien van mijn hoofd en bij het in en uit bed stappen ging het helemaal mis. Je begrijpt dat er van bloggen even niets kwam. Ik kon namelijk ook niet naar beneden kijken, duizelig en pijn. Maar nu gaat het gelukkig weer goed dus we genieten er weer van.
We zijn een heerlijk dagje uit geweest met mijn broers, zusje, schoonzusjes en zwager naar het geboortedorpje van mijn moeder, De Rijp.
Je komt hier dit soort bordjes uit vroegere tijden nog tegen (en al zijn het duidelijk niet meer de originele is het toch leuk hé)
We liepen een route door het oude gedeelte en dronken een borreltje op alle mooie herinneringen die er voor ons liggen.
Op vier mei vierden we feest omdat onze grote schat Anna tien (!) jaar werd. We zongen natuurlijk uit volle borst voor haar en aten van de heerlijke door haar zelf gemaakte taart. 
Voor nu, wens ik jullie allemaal een gezellig Pinksterweekend en... vergeet niet je zegeningen te tellen hè.
Oh, nog eentje om met een glimlach af te sluiten,
